Posted in ಕವನ

ತಾಯಿ ಹರಕೆ

ನಿಲುವುಗನ್ನಡಿಯ ಮೇಲೆ 
ಧೂಳು ಹಿಡಿಯಬಹುದು ನೋಡು ಮಗಾ
ಕಾಲಕಾಲಕೆ ಸ್ವಚ್ಛ ಮಾಡದಿರೆ
ಕಲಸಿಟ್ಟಂತೆ ಕಾಣುವುದು ಮೊಗ

ಬಲ್ಲೆ ನಿನ್ನೊಳಗ; ನನ್ನ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಚೆಲುಪೋರ
ನಿಲುಗನ್ನಡಿ ಎತ್ತರಕೆ ಬೆಳೆದೆಯಲ್ಲ! ನಿನ್ನ-
ಎಳಸು ಕಣ್ಣಕನ್ನಡಿಯ ಎನ್ನ ಕಣ್ಣಲಿ ಕಂಡಿದ್ದೆ;ನೀ-
ಕೆಳಬಾಗಬೇಕೀಗ ನನ್ನೆತ್ತರಕೆ; ಕಣ್ಣು ಕೂಡಲಿಕೆ!

ಬೆಳೆದಿಹೆ ನೀನು; ಈಗಿರುವೆ  ಕಾರ್ಯರಂಗದಲಿ
ಸೆಳೆದಿಹುದು ನಿನ್ನನು;  ಕ್ಷೇತ್ರದ ಕಾರ್ಯಬಾಹುಳ್ಯ
ಎಳೆಎಳೆಯಲಿ ಅನ್ವಯಿಸೆ; ಪಾರದರ್ಶಕ ಮಾರ್ಗ
ಹೊಳೆಯುವೆಯ ಎಂದಿಗೂ ತಿಳಿಕನ್ನಡಿಯ ತೆರದಿ

ಬರಿಯ ಮಾತಲ್ಲವಿದು;ಮಾತೃಹೃದಯದ ಮಿಡಿತ
ಮರಿ, ನೀನೆನಗೆ ಬೇರೆಯಲ್ಲ;ನನ್ನೆದೆಯ ಬಡಿತ
ಕಳಕಳಿಯಲಿ  ಸುರಿಯುತಿಹೆ  ಒಲವಿನ ವಾರಿಧಿ
ಫಳಫಳಿಸು ನೀನೆಂದಿಗೂ ದರ್ಪಣದ ರೀತಿಯಲಿ.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *