ಎಲೆ ರೆಂಜೆ ಎಲೆ ಪುಟ್ಟ ರೆಂಜೆ
ನರುಗಂಪ ಸೂಸುತ್ತ ನೀ ಈ ಸಂಜೆ
ಎಲೆ ಹಿಂದೆ ಅಡಗಿಹೆಯ ಯಾಕೆ ಈ ಲಜ್ಜೆ
ನಿನ್ನಿರುವನರಿತು ಹಾಕಿಹೆವು ನಿನ್ನೆಡೆ ಹೆಜ್ಜೆ
ಮೈ ತುಂಬ ಪರಿಮಳದ ಸುಗಂಧದರಸಿ
ನಿನ್ನಿರುವ ತಿಳಿಸಿತೆಮಗೆ ಮಾರುತವು ಬೀಸಿ
ಪುಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳ ರೀತಿ ಬಂದಿಹೆವು ನಿನ್ನನು ಅರಸಿ
ನಿನ್ನ ಸಾಂಗತ್ಯದಿ ಬಾಲ್ಯವನೆ ಪುನಃ: ಅನುಭವಿಸಿ
ಆ ದಿವ್ಯಕಾಲದಲಿ ಆಗಿದ್ದೆ ನೀ ನಮ್ಮ ಗೆಳತಿ
ಪ್ರತಿ ಸಂಜೆ ಸೆಳೆದಿತ್ತು ನಿನ್ನ ಈ ಮೃದುರೀತಿ
ನಿನ್ನ ಆಯುತಲಿ ತುಂಬುತ್ತಿತ್ತು ಹೂಬುಟ್ಟಿ
ಇಂದಿಗೂ ಸವಿಯಾಗಿದೆ ಆ ನೆನಪ ಬುತ್ತಿ
ಜನ್ಮದಾತೆಯ ಬೀಳ್ಕೊಂಡು ನೀ ಹೊರಟಿರಲು
ಅಪ್ಪಿಕೊಳುವುದು ನಿನ್ನ ಭೂಮಾತೆಯೊಡಲು
ಈ ಸಂಜೆ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ತುಂಬಲು ನಿನ್ನ ಘಮಲು
ಹೋಲಿಕೆಯು ತೋರುತಿದೆ ಸ್ತ್ರೀಜೀವನದೊ‌ಳು
ಹುಟ್ಟಿ ಒಂದೆಡೆ ಸೇರುತಲಿ ಪೊಡವಿ ನೀ ಕಂಪ ಬೀರೆ
ನಿನ್ನ ಮಾರ್ದವವು ಮಾಡಿ ನಮ್ಮ ಮನಸೂರೆ
ಎಷ್ಟೊಂದು ವರುಷದ ನಂತರದಿ ನಿನ್ನ ಸಂಧಿಸಿ
ಅಂದಿಗೂ ಇಂದಿಗೂ ನೀ ಪ್ರಸ್ತುತವೆನಿಸಿ…
